Zdrowie Yorka

Pies należy do gromady ssaków, której najwyżej usytuowanym w hierarchii przedstawicielem jest człowiek. Jako ssak, pies cierpi na wiele takich samych chorób jak człowiek, miewa również podobne do ludzkich problemy psychiczne. Na temat każdego schorzenia istnieją rozmaite teorie, różne są także metody jego leczenia.
W przypadku stosunkowo częstego u yorków zespołu zapadnięcia tchawicy, niektórzy lekarze weterynarii opowiadają się za leczeniem zachowawczym, inni natomiast zalecają zabieg chirurgiczny. Jak każdy o tym dobrze wie, lepiej pod każdym względem, także finansowym jest zapobiegać niż leczyć.

Szczenięta

Szczenięta odseparowujemy od matki zwykle po ukończeniu przez nie dwóch miesięcy życia. Szczenię karmione przez matkę i wychowywane razem z rodzeństwem przez osiem tygodni, w późniejszym wieku zwykle szybciej przyzwyczaja się do towarzystwa innych psów i ludzi. Zanim przywieziesz maleńkie szczenię do domu, odwiedź klinikę weterynaryjną. Lekarz obejrzy je dokładnie, w razie potrzeby zaszczepi. Zanim wyda swój  werdykt o stanie zdrowia zwierzęcia, zbada mu zęby, sprawdzi, czy jego układ kostny odpowiada normom.

Profilaktyka

Lekarz weterynarii prawdopodobnie zaleci szczepienia, zanim pozwoli ci wyprowadzić szczeniaczka na spacer. Bo na dworze czyhają na niego rozmaite niebezpieczeństwa przenoszone przez powietrze zarazki, nie mówiąc o innych psach, nie zawsze zdrowych. Podstawowa szczepionka zawiera uodparniające dawki kilku różnych wirusów, takich jak wirus nosówki, parwowirozy, grypy rzekomej czy zapalenia wątroby. Istnieją również szczepionki podawane szczeniakowi w przypadku zagrożenia określoną chorobą. W sprawie szczepień należy zawsze stosować się do zaleceń lekarza weterynarii. Dotyczy to w szczególności tzw. dawki przypominającej lub wspomagającej, która wzmacnia odporność. Szczepienia przypominające  stosuje się zwykle raz na rok. Na zapalenie tchawicy i oskrzeli popularnie zwanym kaszlem kennelowym, objawiające się charakterystycznym pokasływaniem lekarz  zaleca szczepionkę, którą aplikuje się sprayem do nosa psa.
Bardzo  ważne jest odrobaczanie, ponieważ niektóre psie pasożyty na przykład tasiemiec, tęgoryjec czy obleniec przenoszą się na człowieka, a pamiętać trzeba, że dwu czy trzytygodniowe szczenię nie przyuczone jest jeszcze do załatwiania się na zewnątrz. Kiedy już przywieziemy szczenię do domu, w odrobaczaniu i kontrolowaniu jego wyników pomoże nam weterynarz. Przeprowadzamy odrobaczanie  na ogół co 15-20 dni, aż do skutku. Podajemy naszemu ulubieńcowi wyłącznie leki na odrobaczanie przepisane przez lekarza weterynarii.
Na przegląd uzębienia prowadzimy szczeniaka w wieku od pół roku do roku , a celem takiego badania jest ewentualne wykrycie i skorygowanie wad zgryzu. W tym samym okresie zacznijmy szczotkować psu zęby, najlepiej za pomocą szczotki. Godne polecenia są również rozmaite gryzaczki zarówno z tworzywa sztucznego, jak i nadające się do jedzenia- dzięki którym pies  będzie miał zdrowe zęby i świeży oddech. Do kliniki przyprowadzamy również psa  na regularne badania oczu, uszu, nosa i gardła oraz na usuwanie płytki nazębnej. Ten ostatni zabieg odbywa się pod narkozą. Jeżeli nie zamierzamy prowadzić hodowli yorków ani wystawiać naszego pupila, dobrze jest psa wysterylizować, wykastrować. Taki zabieg najlepiej przeprowadzić  kiedy szczenię ma sześć miesięcy.

Pasożyty

Najpospolitsze pasożyty, które są plagą wszystkich psów, są to: pchły, kleszcze i roztocza. Pozbyć się ich jest stosunkowo łatwo, ale zapobieganie ich pladze należy do wyjątkowo ciężkich zadań. Z pasożytami wewnętrznymi sprawa przedstawia się odwrotnie: trudniej się ich pozbyć, ale łatwiej zapobiegać  ich przedostaniu się do organizmu. Pchły są plagą sezonu letniego, a próby pozbycia się ich mają szansę powodzenia pod warunkiem odpchlenia wszystkich tych miejsc, gdzie przebywa pies. Problem polega na tym, że nie wszędzie wolno stosować te same środki. Żeby skutecznie walczyć z plagą pcheł, musimy poznać ich cykl rozwoju i znaleźć w nim najsłabsze ogniwo.
Kleszcze i roztocza nie są aż tak pospolite jak pchły, ale w klimacie umiarkowanym i tropikalnym stanowią poważne zagrożenie dla zwierząt i ludzi. W przeciwieństwie do pcheł nie kąsają i nie gryzą, ale swymi ostrymi trąbkami wbijają się w skórę i wysysają krew. Psia krew jest ich jednym pokarmem. Zarówno kleszcze, jak i roztocza są przenosicielami wielu chorób, takich jak borelioza, paraliż i wiele innych. W pomieszczeniach, w których przebywa pies, chowają się w pęknięciach i szczelinach ścian. Zwalczamy je takimi samymi metodami jak w przypadku pcheł. Kleszcze nie potrafią skakać jak pchły ani fruwać, za to powoli pełzną i wyczuwają obecność niczego nie podejrzewającego psa z odległości pięciu metrów.

Starość

Starość to pojęcie wartościujące zarówno w odniesieniu do człowieka, jak i do psa. Potrafimy oczywiście zauważyć różnicę pomiędzy szczeniakiem a dorosłym osobnikiem; zauważamy odmienne cechy fizyczne i charakterologiczne, różnice w wyglądzie i wyrazie mordki. Z wiekiem u Yorka następują nieodwracalne zmiany fizyczne i psychiczne. Pamiętajmy o tym, żeby dbać o naszych psich seniorów i traktować ich z należnym im szacunkiem.

Kiss